Revenge of the Savage Planet | Review

Τίτλοι όπως οι No Man’s Sky και Starfield, παρά την αναγνωρισμένη και αδιαμφισβήτητη αξία τους, ποτέ δεν αποτελούσαν ιδιαίτερα ισχυρό πόλο έλξης για τον γράφοντα και αυτό γιατί το μέγεθος αυτού που στόχευαν παράπεφτε μεγάλο “για το πιάτο του”. Το κολοσσιαίου μεγέθους περιεχόμενό τους, που πολλές φορές προσέγγιζε το κανονικό μέγεθος του πραγματικού σύμπαντος, ερχόταν σε άμεση σύγκρουση με τα υφέρποντα ocd συμπλέγματα τελειομανίας, τα οποία δεν θα άφηναν ποτέ την έννοια της ολοκλήρωσης να πραγματωθεί για τα εν λόγω games.

Κάπως έτσι μέναμε μακριά και (σχεδόν) αγαπημένοι με τις περισσότερες sci-fi exploration εμπειρίες που η βιομηχανία είχε να προσφέρει, με μόνη παραφωνία ένα αίσθημα λαχτάρας για όλα αυτά τα ωραία σκηνικά της εξερεύνησης ενός νέου κόσμου που χάνονταν λόγω προσωπικών αδυναμιών.

Αν όμως, κόντρα στα παραπάνω,  παρουσιαζόταν ένας τίτλος που εξασφάλιζε την απόλαυση μιας αγνής sci-fi περιπέτειας εξερεύνησης διαστήματος, αλλά χωρίς να παίρνει τον εαυτό του αρκετά σοβαρά, για να προσδώσει στον χαρακτήρα του καίρια χαρακτηριστικά κρυμμένα σε ατελείωτες gaming ώρες εξερεύνησης και περιεχομένου; Θα αποτελούσε σίγουρα μια ελκυστική πρόταση αλλά θα ήταν ικανή να σταθεί επάξια στην κατηγορία στην οποία επιχειρεί; Την απάντηση αυτή έρχεται να μας δώσει το Revenge of the Savage Planet, η δεύτερη προσθήκη στη σειρά Savage Planet από το στούντιο ανάπτυξης Raccoon Logic Studios Inc και τη Maximum Games.

Το Revenge of the Savage Plane έχει ένα σαφή στόχο με τον οποίον καταπιάνεται εξ’ αρχής: να μετουσιώσει όλα τα στοιχεία ενός καλοστημένου τρένου σε ένα theme park. Είναι γρήγορο, φρενήρες, εκρηκτικό, έντονο, πολύχρωμο, αλλόκοτο. Χωρίς πολλές περιστροφές (νοητικές τουλάχιστον) σε πετάει στον ζωντανό κόσμο του και σε καλεί να τον ανακαλύψεις, χωρίς να αφήνει πολλά περιθώρια σκέψης και με τη δράση να ξεχειλίζει από κάθε γωνιά του κόσμου του.

Η πλοκή φεύγει σχετικά σύντομα από τη μέση· ο χαρακτήρας μας ξυπνά στην κάψουλά του μετά από δεκαετίες κρυογονικού ύπνου κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του προς την εποίκηση ενός ξένου γαλαξία, για να ανακαλύψει ότι η Kindred Aerospace, η εταιρεία για την οποία δούλευε μέχρι πρόσφατα, έχει εξαγοραστεί από την Alta Interglobal, η οποία και τον απολύει, αφήνοντάς τον μόνο σε μια ξεχασμένη γωνιά του διαστήματος χωρίς υποστήριξη και εξοπλισμό  με μόνο σκοπό την επιβίωση, την απόδραση, την επιστροφή και την εκδίκηση.

Όχι κάτι κοσμογονικά πρωτότυπο, ίσα ίσα ένα τυπικό “χαλί” για να μπορέσει ο τίτλος να ξεδιπλώσει πάνω του τα δύο δυνατά χαρτιά του: τη δράση, όπως προαναφέρθηκε, αλλά και το χιούμορ.

Στο Revenge of The Savage Planet θα συναντήσετε πολύ βασικά στοιχεία από άποψη gameplay. Ένα 3rd person action adventure με έμφαση στην εξερεύνηση, τη συλλογή πόρων και το platforming. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να ωθήσει τον παίκτη στην όσο το δυνατόν ομαλότερη και πιο οργανική εξερεύνηση των κόσμων του (5 πλανήτες εν τω συνόλω). Παρά το γεγονός ότι κάθε κόσμος είναι ανοιχτός στο σύνολό του αφού ξεκλειδωθεί, η ανακάλυψη όλου του περιεχομένου που οι δημιουργοί έχουν κρύψει σε αυτόν, απαιτεί την επιστροφή και την επανεξερεύνηση των πλανητών μετά το ξεκλείδωμα upgrades και νέων τμημάτων εξοπλισμού.

Αυτό δίνει μια αξία στην επιστροφή σε παλιότερα περιβάλλοντα και την εξονυχιστικότερη εξερεύνησή τους – σε λογικές metroidvania. Ως εκ τούτου, το Revenge of The Savage Planet δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο τμήμα των gadget και του εξοπλισμού, σε σημείο που θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί την καρδιά του gameplay.

Ποικίλα και ευφάνταστα, τα διαφορετικά εργαλεία που ο τίτλος μας δίνει για να πλοηγηθούμε, να πολεμήσουμε, να εξερευνήσουμε και να επιβιώσουμε στον κόσμο του εξερευνούν νέους τρόπους επίτευξης κάθε στόχου. Είτε αυτός έχει να κάνει με την εξουδετέρωση εχθρών, είτε με το να φτάσουμε σε κάποιο δυσπρόσιτο σημείο, η ελευθερία στη χρήση των επιλογών δημιουργεί ενδιαφέρουσες διαδρομές προς την επιτυχία.

Προς θεού, δεν είναι τίποτα εξαιρετικά πολύπλοκο και δαιδαλώδες. Jetpacks, εκτοξευτές γάντζων και εξειδικευμένες ανάλογα με τον στόχο σφαίρες δεν είναι παρά απλές ιδέες, οι οποίες όμως καταφέρνουν να προσδώσουν φρεσκάδα και ανανέωση στην κατά τα άλλα τετριμμένη ακολουθία των διαφόρων objectives (βρες Χ αριθμό stones / σκότωσε και σκάναρε Υ αριθμό ζώων κ.ο.κ.).

Από εκεί και έπειτα, η Raccoon Logic έχει φροντίσει όλες τις δυνατότητες που δίνει στον παίκτη να τις κάνει και να αξίζουν να χρησιμοποιηθούν. Τουτέστιν, έχει δημιουργήσει ένα κόσμο μεγάλο, ζωηρό γεμάτο ζωή και χρώματα, με κρυμμένα μυστικά και collectibles σχεδόν κάτω από κάθε πέτρα. Σε κάθε έναν από τους πέντε πλανήτες, οι οποίοι προσφέρουν και ένα διαφορετικό περιβάλλον προς εξερεύνηση (τροπική ζούγκλα, έρημο, πάγους κ.α.) θα συναντήσετε εικόνες από αλλόκοσμα τοπία γεμάτα από κάθε είδους πλάσματα που κατακλύζουν την οθόνη, ανεβάζοντας τους ρυθμούς δράσης και προσφέροντας ένα αγνό αίσθημα ενθουσιασμού, σχεδόν παιδικού. Σαν ένα παράξενο, ψυχεδελικό λούνα παρκ.

Σε αυτό, το Revenge of the Savage Planet παίρνει άριστα, παρά το γεγονός ότι τα περιβάλλοντα – σαν γενικές ιδέες – δεν διεκδικούν και δάφνες πρωτοτυπίας. Αν είναι όμως να εξέπεμπαν πάντα τέτοια ζωντάνια, ας ήταν σε κάθε τίτλο έτσι.

Επαναλαμβάνοντας, η όλη πρόκληση δεν σπάει ταβάνια. Ούτε στον τομέα της μάχης, η οποία περιορίζεται σε βασικά shooting στοιχεία ενός 3rd person shooter με λίγη παραπάνω έμφαση στη κίνηση και την αποφυγή, ούτε στο τομέα του platforming. Ωστόσο, αυτό δεν αφαιρεί από την εμπειρία, η οποία προσφέρει χαλάρωση, διασκέδαση αλλά και ένταση με αδρεναλίνη.

Όλα τα παραπάνω βέβαια, λειτουργούν τόσο καλά γιατί οι δημιουργοί έχουν αποφασίσει να τα τυλίξουν σε ένα ανάλαφρο και χιουμοριστικό πλαίσιο. Αποφεύγοντας τη σοβαροφάνεια των κλασικών, “ενήλικων” sci-fi, προσεγγίζουν το όλο ζήτημα με μια ανατρεπτική και σατιρική ματιά. Από τα live-action videos  που λαμβάνουμε στη βάση μας και προχωρούν την πλοκή, μέχρι διάφορες περιγραφές αντικειμένων, τα καυστικά  σχόλια και οι ειρωνικές νύξεις για τα κακώς κείμενα του σύγχρονου κόσμου δίνουν και παίρνουν.

Το Revenge of the Savage Planet κριτικάρει, χωρίς διδακτισμό αλλά με κάποια αυτοκριτική, μια τεράστια παλέτα θεμάτων – από την καπιταλιστική επεκτατική παγκοσμιοποίηση, την υποκριτικά υπερβολική οικολογική συνείδηση μέχρι και την “κλισεδιάρικη” συμπεριφορά των videogames. Παράλληλα, όλος ο υπόλοιπος  χαρακτήρας του παιχνιδιού παραμένει αθώος και “παιδικός”, με τη βία να παρουσιάζεται καρτουνίστικα, με έντονα χρώματα, υπερβολικές αντιδράσεις και “αστείους” ήχους.

Από εκεί και πέρα, και έχοντας εμβαθύνει στα παραπάνω δυνατά σημεία του τίτλου, το Revenge of The Savage Planet χαμηλώνει ένταση αναφορικά με τη δομή του gameplay του. Δηλαδή, στη διάρθρωση του οι φρέσκες ιδέες κάπως στερεύουν, και συντηρητικοί και πολυφορεμένοι μηχανισμοί ανοιχτού κόσμου επιστρατεύονται.

Δυστυχώς, το φανταχτερό πλουμιστό περιτύλιγμά του φέρει από κάτω τον βραχνά του κλασικού (αναθεματισμένου πια) map cleaning. Looting και πανομοιότυπες side missions με βάση τα fetch quests και το scanning είναι τα μοτίβα, που παρά τις διαφορετικές περιστάσεις και προφάσεις δεν αργούν να “μουγκρίσουν” σαν ήχοι παλιάς μηχανής στην μέχρι τότε ομαλή και στρωτή πορεία του φανταχτερού αυτού οχήματος. Και αυτό ίσως είναι και το στοιχείο που στερεί από το Revenge of the Savage Planet να απογειωθεί πραγματικά και να ξεχωρίσει. Παράλληλα, στοιχεία όπως το base building με την αγορά διαφόρων cosmetics για τη βάση μας (έπιπλα, πίνακες κ.α.) δεν μακιγιάρει αρκετά καλά τις παραπάνω ατέλειες.

Ίσως, η δυνατότητα online ή local co-op μπορεί να προσφέρει λίγες ώρες παραπάνω ποιοτικής διασκέδασης, αλλά σίγουρα δεν είναι και ότι το παιχνίδι έχει δημιουργηθεί με αυτή την νοοτροπία. Περισσότερο σαν έξτρα μπορεί κανείς να το δει.

Τέλος, σχετικά με τον τεχνικό τομέα, και εδώ το Revenge of The Savage Planet πιάνει ορισμένα ποιοτικά standards και στέκεται αξιοπρεπώς, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι μπορεί να εντυπωσιάσει και σε βάθος. Η έντονη παλέτα του και ο cartoon σχεδιασμός, που παραπέμπει σε Fortnite / Palworld αισθητική, προσφέρει μεν ένα όμορφο οπτικά αποτέλεσμα, δεν είναι όμως από την άλλη και πεδίο επίδειξης κάποιας ιδιαίτερης τεχνολογικής δύναμης – από πλευράς μηχανής γραφικών τουλάχιστον.

Οι αποδόσεις, ωστόσο, είναι σταθερές και τα glitches σχεδόν ανύπαρκτα. Ο ήχος, από την άλλη, εξυπηρετεί άψογα τον χαρακτήρα του παιχνιδιού: η μουσική είναι διακριτική αλλά ταιριαστή, και το voice acting – ειδικά οι ειρωνικές ανακοινώσεις της εταιρείας – προσθέτουν πόντους προσωπικότητας. Συνολικά, ο τεχνικός τομέας δεν κλέβει την παράσταση, αλλά υποστηρίζει αποτελεσματικά τη στιλιστική και χιουμοριστική κατεύθυνση του τίτλου.

Εν κατακλείδι, λοιπόν, το Revenge of the Savage Planet παίρνει σίγουρα πάνω από τη βάση σε όλους τους τομείς του, ενώ σε κάποιους προσεγγίζει και το άριστα. Φρέσκο, έντονο, γεμάτο δράση και αδρεναλίνη, έρχεται να προσφέρει μια εναλλακτική πρόταση στις sci-fi adventure επιλογές εκεί έξω, και συγκεκριμένα μια η οποία πρώτο μέλημα έχει να διασκεδάσει τον παίκτη και να τον παρασύρει στον δικό της ρυθμό.

Με έξυπνο και σκεπτόμενο περιεχόμενο, αλλά και έντονη σατιρική διάθεση, εξασφαλίζει μια δεδομένη ποιότητα και μπορεί να προσφέρει ορισμένες πολύ ποιοτικές ώρες παιχνιδιού. Αν, δε, βάλουμε και στην άκρη ορισμένα κακώς κείμενα που χαλάνε σε σημεία την εμπειρία, τότε το Revenge of the Savage Planet αξίζει τουλάχιστον ένα ταξίδι στους παράξενους και ονειρικούς κόσμους του.

Το Revenge of the Savage Planet κυκλοφορεί από τις 8/5/25 για PS5, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από τη Raccoon Logic Studios Inc.