Missing Banban | Review

Για τη σειρά παιχνιδιών Garten of Banban σας έχουμε μιλήσει δύο φορές στο παρελθόν, η μία πολύ πρόσφατα. To Missing Banban, το οποίο θα παρουσιάσουμε στο παρόν κείμενο, αποτελεί spin-off της σειράς, δημιουργημένο όχι από τους Euphoric Brothers που είναι οι ιθύνοντες νόες πίσω από τα Garten of Banban, αλλά από ένα δημιουργό ονόματι Simon Carney.

Το παιχνίδι δεν ανήκει καν στο είδος των 1^st person puzzle / adventures όπως τα Garten of Banban. Αντίθετα, είναι ένα retro run & gun platformer όπως τα Mega Man, με χαρακτήρες από τη βασική σειρά. Όπως και τα υπόλοιπα παιχνίδια Banban, πρόκειται για μια αρκετά σύντομη εμπειρία, με ένα playthrough να κρατάει περί τις 2 ώρες.

Σε αντίθεση όμως με τα παιχνίδια της βασικής σειράς που δεν θα λέγαμε ότι μας εντυπωσίασαν, το Missing Banban αποδείχθηκε μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, η οποία – αν μη τι άλλο – υπηρετεί με συνέπεια το είδος της. Με άλλα λόγια, πρόκειται σαφώς για ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι που μπορεί σίγουρα να προσφέρει διασκέδαση στους φίλους τους είδους.

Σίγουρα δεν προσφέρει κάτι ρηξικέλευθο και δεν είναι το καλύτερο run & gun παιχνίδι, αλλά πιστεύουμε ότι σίγουρα απευθύνεται σε μεγαλύτερο κοινό από τη βασική σειρά και δεν είναι τόσο περίεργο όσο αυτή. Αυτό το αναφέρουμε σαφώς ως θετικό. Ο χαρακτήρας μας ξεκινάει με ένα βασικό όπλο και στην πορεία του παιχνιδιού θα αποκτήσει περισσότερα, η εναλλαγή μεταξύ των οποίων γίνεται με τη χρήση των σκανδαλών.

Ο χειρισμός είναι μεν καλός, αλλά δεν μας βόλεψε ότι το άλμα είναι το δεξί κουμπί του controller (το “Α” στο Switch) και το dash το αριστερό κουμπί. Θα προτιμούσαμε το άλμα να ήταν το κάτω κουμπί, ώστε να είναι κοντά στο dash. Βέβαια, σε platform παιχνίδι το Α button είναι συνήθως το άλμα, όπως μας δίδαξε το θρυλικό Super Mario Bros και δεν είμαστε άξιοι να αμφισβητήσουμε τα αξιώματα των platformers.

Απλά στη συγκεκριμένη περίπτωση πάρα πολλές φορές πατούσαμε ενστικτωδώς το Β και χάναμε την κίνηση. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα button mapping σύστημα και να μην αναγκαζόμαστε να το κάνουμε από το μενού του ίδιου του Switch. Το συγκεκριμένο πρόβλημα βέβαια συνηθίζεται και εννοείται ότι θα υπάρχουν παίκτες που δεν θα το αισθανθούν.

Το level design είναι ικανοποιητικό, ενώ η δυσκολία είναι μεν μέτρια, κλιμακώνεται όμως όσο προχωρούμε. Το τελευταίο επίπεδο και το τελευταίο boss μας προσέφεραν μια αξιόλογη πρόκληση.

Όσον αφορά τον οπτικοακουστικό τομέα, τα γραφικά είναι κι αυτά ικανοποιητικά. Τα χρώματα είναι έντονα και τραβούν το βλέμμα, ενώ το εικαστικό είναι 16bit αλλά προσφέρει κάποια ωραία σύγχρονα εφέ όπως εκρήξεις σε όλη την οθόνη και particle effects όταν πυροβολούμε τους εχθρούς. Υπάρχουν κάποια μεγάλα και εντυπωσιακά sprites, καθώς και καλή εναλλαγή περιβαλλόντων. Η μουσική είναι κι αυτή καλή και έχει την απαραίτητη για τη σειρά παράνοια και ψυχεδέλεια.

Όσο για τους χαρακτήρες και την ιστορία, εδώ ίσως θα άξιζε να τοποθετηθεί ένας οπαδός της βασικής σειράς. Σίγουρα πάντως υπάρχουν αναφορές και easter eggs σε αυτήν, ενώ οι διάλογοι είναι κι αυτοί ταιριαστοί με το κλίμα της. Φυσικά, platform παίζουμε και μπορούμε κάλλιστα να προσπεράσουμε την όποια ιστορία και να επικεντρωθούμε στη δράση.

Βαδίζοντας προς το τέλος, δεν θα θέλαμε να πλατειάσουμε άλλο για ένα παιχνίδι που αποτελεί τυπικό παράδειγμα της κατηγορίας του. Όποιος έχει παίξει οποιοδήποτε run & gun platform ξέρει τι να περιμένει από το Missing Banban.

Αυτό που το διαφοροποιεί, ίσως, είναι η σύνδεσή του όσον αφορά το εικαστικό και τους χαρακτήρες με τη βασική σειρά. Έτσι, οι οπαδοί των Banban έχουν άλλον ένα λόγο να ασχοληθούν. Από ‘κει και πέρα, ο δημιουργός είναι σίγουρα οπαδός της και κατάφερε να μας κάνει να διασκεδάσουμε πολύ περισσότερο με το παιχνίδι του από ό,τι με οποιοδήποτε από τα 5 επεισόδια του Garten of Banban που έχουμε παίξει. Οι οπαδοί λοιπόν της σειράς, αλλά και των καλών παιχνιδιών της κατηγορίας, ας του ρίξουν μια ματιά.

Το Missing Banban κυκλοφορεί από τις 29/5/25 για PS5, PS4, PC, Switch, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch με review code που λάβαμε από τη Feardemic.